เช่นเดียวกับตัวละครในละคร เต้าบนเกาะห่างไกลในเม็กซิโกโกง ฆ่า และยัดเยียดอำนาจ นักวิจัยผู้อุทิศตนคนหนึ่งอยู่ที่นั่นเพื่อเป็นสักขีพยานในการแสดงตลก ซึ่งทำให้เกิดการรับรู้ที่น่าประหลาดใจเกี่ยวกับพฤติกรรมของเราไปพร้อมกัน
ในปี 1970 ฮิวจ์ ดรัมมอนด์ขึ้นเครื่องบินเพื่อออกเดินทางที่จะเปลี่ยนชีวิตของเขา อายุยี่สิบสี่ปี เขาเพิ่งจบการศึกษาและกลายเป็นทนายความในศาลอังกฤษ และดูเหมือนถูกกำหนดให้เป็นผู้นำในสำนักงาน งานเอกสาร และสวนที่ได้รับการตัดแต่งอย่างประณีต แต่ก่อนที่เขาจะตั้งรกราก เขาต้องการที่จะเห็นโลก เขาออกเดินทางไปเม็กซิโกและหลังจากนั้นประเทศไทย และหลังจากนั้นไม่ว่าลมแห่งโชคจะพัดพาเขาไปที่ใด
ในท้ายที่สุด เขาไม่เคยผ่านเม็กซิโกไปได้เลย เขาตกหลุมรักความงามอันแข็งแกร่งและวัฒนธรรมที่มีชีวิตชีวาในทันที เขาเติบโตขึ้นมาในอังกฤษหลังสงครามอันเยือกเย็น เขาตื่นตาตื่นใจกับป่าเขา แม่น้ำ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสัตว์ป่า เขาละทิ้งแผนการของเขาสำหรับเอเชียหรือไม่เคยกลับไปอังกฤษ ด้วยเหตุนี้จึงเริ่มต้นความสัมพันธ์รักชั่วชีวิตกับประเทศที่รับเลี้ยงบุตรบุญธรรมของเขา
สี่สิบห้าปีต่อมา ดรัมมอนด์เป็นหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์ที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดในเม็กซิโก และเป็นหนึ่งในนักนิเวศวิทยาสัตว์ชั้นนำของโลกที่ศึกษาพฤติกรรม การทำงานตลอดชีวิตของเขากับนกทะเลตัวประหลาดที่เรียกว่าบลูฟุตบนเกาะเล็ก ๆ นอกชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกได้สร้างฐานข้อมูลพฤติกรรมที่ไม่มีใครเทียบได้ ความพิเศษของเขาคือสิ่งเลวร้ายที่พวกเขาทำต่อกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งพฤติกรรมที่โหดร้ายและมักจะฆ่ากันเองระหว่างพี่น้อง
สามสิบห้าปีของการเฝ้าสังเกตการต่อสู้ การฉ้อฉล และการฆาตกรรมอย่างต่อเนื่อง แสดงให้เขาเห็นว่าพฤติกรรมของสัตว์เชื่อมโยงกับปัจจัยที่ซับซ้อน เช่น สภาพอากาศ ความพร้อมด้านอาหาร และกลยุทธ์เฉพาะของสิ่งมีชีวิตแต่ละชนิดเพื่อความอยู่รอด และเมื่อเขาเข้าใจถึงแรงจูงใจของนกทะเลาะกันบนเกาะแปซิฟิกที่โดดเดี่ยว เขาก็ได้รวบรวมคำแนะนำเกี่ยวกับพฤติกรรมของเราและความหมายของการเป็นมนุษย์
เมื่อได้พบกับดรัมมอนด์ คนๆ หนึ่งรู้สึกทึ่งกับความเป็นอังกฤษที่ท่วมท้นของเขา อันที่จริง ในตอนแรกเขาหน้าแดงแสดงคุณสมบัติบางอย่างของอังกฤษยุควิกตอเรียชั้นสูง เราสามารถจินตนาการถึงหนวดหนาและคิ้วที่หนาพอๆ กันภายใต้หมวกนิรภัยของสุภาพบุรุษนักผจญภัยในเต็นท์อินเดียที่กำลังตรวจสอบแผนที่หรือดื่มชาได้อย่างง่ายดาย ในขณะเดียวกัน การจ้องตาไม่กระพริบของเขาก็ดูจะเหมาะสมสำหรับอาจารย์ที่มาจากโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาที่มีไม้เลื้อยปกคลุม
แต่ทันทีที่เขาพูด ภาพลวงตาก็หายไป “ฉันคิดว่าฉันเป็นคนอังกฤษมาก” เขากล่าวเมื่อเปรียบเทียบ “แต่แน่นอนว่าไม่ใช่จากจุดจบของสถานะทางสังคม”
ในความเป็นจริง ดรัมมอนด์ ลูกชายของตำรวจลอนดอนไม่มีเวลามาเสแสร้ง แต่เขากลับมีท่าทางที่น่ายินดีของชายผู้ซึ่งปลีกตัวจากโลกภายนอกเป็นเวลานานนับเดือน ใคร่ครวญถึงคำถามที่ลึกซึ้งที่สุดของชีวิต เขามองภาพรวมอย่างรวดเร็วและหัวเราะได้เร็วกว่า
และมันก็สมเหตุสมผล ในวัยหนุ่ม เขาใช้เวลาสองสามปีแรกในเม็กซิโกเพื่อล่องแก่งในแม่น้ำ ปีนเขา และสำรวจป่า “ผมหมกมุ่นอยู่กับที่นี่และที่นั่น และเพลิดเพลินกับสิ่งต่างๆ แต่ไม่ประสบความสำเร็จอะไรเลย” เขากล่าว เขาต้องการ “ทำอะไรบางอย่างที่ฉันมีส่วนร่วมอย่างแท้จริงกับสิ่งแวดล้อมมากกว่าการเป็นถ้ำมองหรือนักฉวยโอกาส”
เขารักสัตว์ป่าเป็นพิเศษ และด้วยแรงบันดาลใจจากนักธรรมชาติวิทยาอย่างเจน กูดดอลล์และคอนราด ลอเรนซ์ เขาจึงตัดสินใจศึกษานิเวศวิทยาเชิงพฤติกรรม ซึ่งขณะนั้นรู้จักกันในชื่อ ethology และได้รับปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยเทนเนสซี เขากล่าวในหลาย ๆ ด้าน พฤติกรรมของสัตว์ก็เหมือนกับลักษณะทางกายภาพของมัน นกพิราบอาจมีสีขาวกว่าหรือมีลายจุดมากกว่านกตัวอื่น นกพิราบอาจดุร้ายหรืออ่อนโยนกว่าฉันใด นักพฤติกรรมนิยมอาจใช้คำที่คลุมเครือ เช่น “ลักษณะพฤติกรรมเฉพาะบุคคล” แต่คนส่วนใหญ่เรียกสิ่งนั้นว่าสิ่งนั้นคืออะไร—บุคลิกภาพของสัตว์
ในปี 1980 ดรัมมอนด์ซึ่งขณะนั้นเป็นศาสตราจารย์หนุ่มกำลังค้นหาสถานที่เพื่อศึกษาแนวคิดเหล่านี้ที่จะรวมความรักในวิทยาศาสตร์เข้ากับความรักในกิจกรรมกลางแจ้ง เขาพบเกาะอิสลา อิซาเบล ซึ่งเป็นเกาะห่างจากชายฝั่งแปซิฟิกประมาณ 30 กิโลเมตร ทางตะวันออกเฉียงใต้ของคาบสมุทรบาฮา
“มันเป็นสถานที่ที่น่าทึ่งเพราะมีสัตว์ป่ามากมายและเพราะความห่างไกล คุณไม่ได้ไปสถานที่หลายแห่งที่รู้สึกว่าห่างไกลบ่อยนัก” เขากล่าว “คุณไม่สามารถติดต่อใครได้ และพวกเขาก็ติดต่อคุณไม่ได้”
Isla Isabel ดูไม่เหมือนท้องฟ้ามากนัก เป็นก้อนหินขนาดเท่ากับวิทยาเขตของวิทยาลัยที่ไม่มีคนอยู่ นอกจากแคมป์ตกปลาที่ด้านใต้ลม ดินมีต้นไม้วัชพืชและแคระแกร็นเพียงไม่กี่ต้น บนเกาะมีบ่อน้ำหนึ่งบ่อและหินเปล่าจำนวนมากที่มีกลิ่นมูลนกอย่างโชกโชน
แต่สำหรับดรัมมอนด์แล้ว มันเป็นดินแดนแห่งความสุขไม่รู้จบ เพราะสิ่งที่อยู่เหนือแผ่นดินมากกว่าสิ่งที่อยู่บนนั้น นกนางนวลและนกทะเลทุกชนิดบินวนรอบเกาะ
เขาอธิบายถึงครั้งแรกที่เขาเห็นนกนางนวลกลับมาจากทะเลหลายเดือนในฝูงที่มองเห็นได้หลายวันก่อนที่มันจะขึ้นฝั่ง: “คุณอยู่บนชายฝั่งที่มีลมแรงของเกาะ และคุณมีฝูงนกจำนวนมาก ทั้งหมดนี้บินอยู่บนอากาศ และกรีดร้อง และคุณรู้ว่าพวกมันได้ออกไปเหนือผืนน้ำสีฟ้าตลอดไป” เขากล่าวพร้อมดื่มด่ำกับความทรงจำ “ฉันไม่ได้เป็นคนลึกลับเลย—แต่มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกว่าฉันสามารถเข้าใกล้ความลึกลับได้”
ในตอนกลางคืน หลังจากเหน็ดเหนื่อยในท้องทุ่งมาทั้งวัน เขาและนักเรียนจะปรุงอาหารปลาสดๆ ภายใต้ท้องฟ้าที่แผ่กิ่งก้านสาขา—ราชาแห่งอาณาจักรเล็กๆ ของพวกเขา ดรัมมอนด์ติดงอมแงม ในไม่ช้าเขาก็รู้สึกทึ่งกับเต้าของเกาะซึ่งกลับมาที่เดิมเพื่อขยายพันธุ์ทุกปี นกบูบีเป็นนกทะเลปีกยาว ท่าทางตลกขบขันเมื่อบินขึ้น ร่อนลง และเดินบนพื้น แต่บนปีกหรือดำลงไปในน้ำสีฟ้าใส พวกมันยอดเยี่ยมมาก
พวกเขายังเป็นคนบ้าๆ บอๆ ที่บ้านอีกด้วย
การเกี้ยวพาราสีของพวกมันเริ่มต้นขึ้นอย่างไร้เดียงสา—ปีกที่เหยียดออกทั้งหมดและเท้าสีน้ำเงินที่กระพือไปมา เหมือนกับผู้สอนแอโรบิกที่คลั่งไคล้ แต่ในไม่ช้ารังนกก็กลายเป็นละครเม็กซิกันที่ไม่ดี พ่อแม่นอกใจกันอย่างไม่ลดละและฆ่าเด็กทารกที่หลงเข้ามาในดินแดนของพวกเขาในขณะที่ลูกเล็กของพวกเขาจิกกัดกันจนตายอย่างไร้ความปราณี
ปรากฎว่าเต้าเป็นสัตว์วิจัยที่สมบูรณ์แบบสำหรับดรัมมอนด์ พวกเขาทำรังบนพื้นดินและพืชพรรณที่กระจัดกระจายทำให้สังเกตได้ง่าย พวกมันค่อนข้างง่ายที่จะจับและทนต่อนักวิจัยที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ดังนั้นดรัมมอนด์จึงลงหลักปักฐานเป็นศาสตราจารย์ที่ National Autonomous University of Mexico (UNAM) ในเม็กซิโกซิตี้ และเริ่มรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเพคคาดิลโลของเต้าของอิสลา อิซาเบล
